Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

απόπειρα

τίποτα δεν πάει χαμένο , τι κι αν κάποιοι καλύπτουν τα μάτια μας 
με μαντήλια και σκιές

έκανα μια βόλτα σήμερα
και πέρασα από πολλά δρομάκια
μπερδέυτηκα ανάμεσα τους
υπήρξαν στιγμές που δεν ήξερα ποιο να ακολουθήσω
υπήρξαν στιγμές που βρέθηκα σε καθαρές λεωφόρους
στιγμές μεγάλες σε σκοτεινά σοκάκια
συνάντησα πολλών λογιών ανθρώπους
όλοι είχαν να πουν μια ιστορία
προσπάθησα να ακούσω μερικές
κατέληξα λοιπόν μετά από αυτή τη βόλτα
σ΄αυτά που θα μοιραστώ μαζί σας

το σήμερα κρατάει για πάντα
τίποτα δεν είναι παράξενο αρκετά
υπάρχουν και όμορφα παράξενα
υπάρχουν παράξενα που φοβόμαστε
όμως  κάποια από αυτά πρέπει να τα δεχτούμε
και κάποια άλλα όχι, ποτέ

τώρα που αυτή η βόλτα τελείωσε
θα κάνω άλλες πιο μεγάλες
η πρώτη που θα κάνω τώρα κιόλας
θα είναι αυτή με το αεροπλάνο μου
θα πετάξω μέχρι την πλατεία των αγγέλων
αποφάσισα ότι μου ανήκει
και χαίρομαι γιατί ανάμεσα τους θα δω λίγα γνωστά πρόσωπα
δεν ήξερα ότι είναι και αυτοί αγγέλοι πριν λίγο καιρό
τελικά υπάρχουν

τώρα ξέρω πως μέσα από εμένα , μέσα από εσένα
μέσα από όλους και όλα
γεννιέται το αύριο και το πάντα
αυτό που με καμάρι πρέπει να παραδώσουμε
αυτή είναι η εργασία μας
σε αυτή την όμορφη χώρα του πάντα

να γεννάμε τις δικές μας παράξενες ιδέες
να εργαζόμαστε με αληθινό κουράγιο
κουβαλώντας για πάντα τα πτυχία του κάθε σήμερα

2 σχόλια:

  1. καταρχήν χαίρομαι που βλέπω σχόλιό σου!

    αυτή είναι η λογική σειρά , αυτή που κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει και να αποτρέψει. ξμερώενει και βραδυάζει και πάλι ξανά μέχρι το άπειρο.

    δεν είναι τυχαίο το όνομα που έχεις διαλέξει , σκοτεινός ήλιος , ισορροπία , κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις, λατρεύω τον Ιανό , τον Θεό των πυλών και οδών, τον βρίσκω πολύ μελετημένο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή