όσες σταγόνες έχει η Μεσόγειος , τόσοι είναι οι κόσμοι που τραβούν το είναι μου κοντά τους

πολυεπίπεδη πείνα
πείνα σε κάθε επίπεδο
το τίποτα
να το κάνεις όλα
να αρκείσαι στα λίγα
να αρκείσαι στο τίποτα

ισορροπία
που  να τη βρεις
σε ποιο από όλα τα τίποτα
κανένα δε βαραίνει πιο πολύ από το άλλο

πόσο δύσκολο είναι το ταξίδι
από το τίποτα στο όλα
και από το όλα στα πολλά τίποτα
πόσο τίποτα νιώθεις κάνοντας αυτό το ταξίδι

άραγε αντέχεις άλλο να ποτίζεται από τίποτα
κάθε κύτταρό σου

λουλούδι από τίποτα αντέχεις να φυτρώσει;;;




(πολύ καιρό γραμμένο, αυτό το ταξίδι έχει τελειώσει όμως καταφέρνει να με διώχνει από το τίποτα και να μου δίνει πολλά  κάθε φορά που το διαβάζω!)