ακόμα...

ακόμα κρατάω γερά
σαν κόλλα στιγμής
συγκρατώ με μανία
όλα αυτά  τα μικροσπικά κοματάκια
ναι , γυαλί , χαρτί, διάφορα εύθραυστα υλικά
τα μαζέυω ευλαβικά
όπως τα φύλλα από δέντρα
και τα λουλούδια....
δε θα ξεφορτωθώ κανένα
τα ΄χω καλά φυλαγμένα

τυλιγμένα σε χρυσά πέπλα
όμορφα περιποιημένα
ακουμπισμένα απαλά
σε λευκά πέταλα
αφημένα σε ορατό σημείο
αυτόφωτα
αυτοδύναμα

λάμπουν ακόμα
όταν κάποιοι με τα σφυριά τους
απλώνουν σκοτάδι
θρυμματίζουν λάμπες και προβολείς
ακόμα και τότε
ο θησαυρός μου
βγάζει πιο έντονο φως
φωτίζει όλη την πλάση
με ακολουθεί ακόμα
όταν με κεφάλι σκυφτό περπατώ
σε δρόμο μακρινό
ενώ έχει δύσει ο ήλιος
ακόμα και τις πολύχρωμες στιγμές
τις στολίζει με λάμψη
ακόμα και όταν δεν θα ΄μαι πια εδώ
θα συνεχίσει να φωτίζει
όταν κάποιος θα ψάχνει για φως

ή ακόμα έστω μία μικρή φλόγα


θα κρατάει γερά ακόμα